Mijn naam is Sofie. Sofie Charlotte Leyts. Mijn voornamen vind ik prachtig want ze doen me denken aan een prinses. Zelf ben ik er geen. Toen ik klein was, had ik een bril met jampotglazen en werd ik verward met een jongetje. Ik wilde geen prinses worden maar astronaut of schrijver. Het eerste is nog niet gelukt maar het tweede wel.

Ik heb twee jobs: ik werk in een bibliotheek en ik schrijf jeugdboeken. Ik vind ze allebei heel belangrijk.

Een bibliotheek is een van de wonderlijkste plekken die er zijn. Je kan er reizen in je hoofd, naar alle plekken van de wereld, naar alle plekken die niet eens bestaan, naar vroeger en nu en zelfs naar de toekomst. Is dat niet geweldig?

Schrijven is een van de wonderlijkste dingen om te doen. Je rijgt woorden aaneen, je boetseert de beelden in je hoofd en huppekee! een nieuwe wereld ontstaat.

Als ik niet schrijf of mensen achterna zit met boeken die ze absoluut moeten lezen, zorg ik voor mijn gezin. Mijn man Stijn en ik hebben vier kinderen en dat zijn toevallig de leukste van de hele wereld. Laatst gaf ik ze er een medaille voor. Dat vonden ze raar maar omdat ik schrijver ben, zijn ze wel meer gewend. Mijn beroep vinden ze leuk maar dat van hun papa vinden ze nog leuker. Hij werkt in een chipsfabriek en dus hebben wij gratis chips. Altijd!

Waar ik nog van hou: lezen (zo veel mogelijk), zwemmen in zee (bij voorkeur in woeste golven), rode kool, joggingbroeken en chocolade (zo veel mogelijk).

Verder weet ik niks meer te vertellen, behalve: En ze leefde nog lang en gelukkig.

In juni verschijnt mijn volgende boek en deze keer is het een roman: Niets mis met Suzanne. Over oud zeer en nieuwe jenever, over zure praat en zoete wraak. Bij Pelckmans Uitgevers, of course. Wil je erbij zijn op de boekvoorstelling? Schrijf je in via deze link. Kopen kan vanaf 20 juni in de boekhandel! Meer weten? Klik hier.